zemścić się

См. также в других словарях:

• zemścić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mścić się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zemścić się — dk VIa, zemścić sięmszczę się, zemścić sięcisz się, zemścić sięci się, zemścić sięcił się «dokonać zemsty na kimś; wziąć odwet za coś» Zemścić się na kimś. Zemścić się za doznane upokorzenia. przen. «wywołać złe następstwa» Lekceważenie treningów …   Słownik języka polskiego

• mścić się – zemścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odwzajemniać doznane zło, dokonywać zemsty na kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mścić się za zniewagi. Mścić się za rozstrzelanych towarzyszy broni. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pomścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zemścić się, doprowadzić swoją zemstę do skutku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomścić się na wrogach. Pomścić się za zniewagę, za krzywdę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… …   Słownik języka polskiego

• odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… …   Słownik języka polskiego

• rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… …   Słownik języka polskiego

• policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• porachować — dk IV, porachowaćrachuję, porachowaćrachujesz, porachowaćrachuj, porachowaćował, porachowaćowany przestarz. «policzyć» ◊ posp. dziś żywa: Porachować komuś kości, gnaty «zbić mocno, obić kogoś» porachować się 1. przestarz. «o wielu osobach:… …   Słownik języka polskiego